Το τελευταίο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας (Οκτώβριος 2025) δεν είχε μόνο οργανωτικό χαρακτήρα, αλλά και ιδεολογικό επαναπροσδιορισμό.

Ένας άξονας ο οποίος υιοθετήθηκε, ήταν αυτός του Φιλελεύθερου ρεαλισμού, που αποτελεί έναν συνδυασμό οικονομικού φιλελευθερισμού (ελεύθερη αγορά, καινοτομία, επιχειρηματικότητα) με κοινωνική ευαισθησία. Δεν προτάσσει «κράτος πρόνοιας» με τη σοσιαλδημοκρατική έννοια, αλλά ένα “κράτος ευκαιριών” που υποτίθεται, θεωρητικά τουλάχιστον, ότι ενδυναμώνει τον πολίτη. Η κυβέρνηση θεωρεί ότι η ανάπτυξη πρέπει να έρχεται από επενδύσεις και όχι από επιδοτήσεις.

Όπως δείχνουν τα πράγματα με το πρόσφατο αιφνιδιαστικό κλείσιμο 204 υποκαταστημάτων των Ελληνικών Ταχυδρομείων (ΕΛΤΑ) σε ολόκληρη την Ελλάδα, δύο εκ των οποίων σε Κλειτορία και Δάφνη, αλλά και με το κλείσιμο υποκαταστημάτων των Τραπεζών, ΙΚΑ, Εφοριών κλπ στις παραπάνω περιοχές και όχι μόνο, η κοινωνική ευαισθησία φαίνεται να έρχεται σε δεύτερη μοίρα, ενώ πρωταρχικό ρόλο στην διακυβέρνηση του κράτους φαίνεται να έχει ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός.

Ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός υποστηρίζει την ελεύθερη λειτουργία της αγοράς και τη μείωση του ρόλου του κράτους στην οικονομία. Επιδιώκει ιδιωτικοποιήσεις, μείωση φόρων, περιορισμό δημόσιων δαπανών και απορρύθμιση της αγοράς. Το κράτος λειτουργεί κυρίως ως ρυθμιστής και εγγυητής του ανταγωνισμού, όχι ως παρεμβατικός φορέας. Στόχος είναι η οικονομική ανάπτυξη και η ενίσχυση της ατομικής πρωτοβουλίας. Ωστόσο, συχνά κατηγορείται ότι αυξάνει τις κοινωνικές ανισότητες και αποδυναμώνει το κοινωνικό κράτος.

Αντιμετωπίζει τις δημόσιες επιχειρήσεις ως θεσμούς χαμηλής αποδοτικότητας που πρέπει να περιοριστούν ή να ιδιωτικοποιηθούν. Σύμφωνα με αυτήν τη σχολή σκέψης, η κρατική ιδιοκτησία οδηγεί σε γραφειοκρατία και σπατάλη, ενώ η ελεύθερη αγορά, μέσω του ανταγωνισμού, εξασφαλίζει καλύτερη κατανομή πόρων και ποιοτικότερες υπηρεσίες. Έτσι, από τη δεκαετία του 1980, πολιτικές ιδιωτικοποίησης εφαρμόστηκαν για να μειωθεί το δημόσιο χρέος και να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα. Ωστόσο, οι επικριτές του νεοφιλελευθερισμού επισημαίνουν ότι σε τομείς κοινής ωφέλειας, όπως η ενέργεια ή το νερό, η πλήρης ιδιωτικοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικές ανισότητες και αύξηση τιμών, υποστηρίζοντας την ανάγκη διατήρησης ενός μικτού, ρυθμιστικού ρόλου του κράτους.

Στο πλαίσιο του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ) αντιμετωπίζονται ως χαρακτηριστικό παράδειγμα δημόσιας επιχείρησης που πρέπει να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ή να ανοίγεται στον ανταγωνισμό. Η νεοφιλελεύθερη προσέγγιση θεωρεί ότι ο κρατικός έλεγχος οδηγεί σε χαμηλή παραγωγικότητα, ελλείμματα και καθυστερήσεις στον εκσυγχρονισμό. Αντίθετα, προτείνεται η μερική ή πλήρης ιδιωτικοποίηση, η απελευθέρωση της ταχυδρομικής αγοράς και η υιοθέτηση μηχανισμών αγοράς (όπως ευέλικτο προσωπικό, ψηφιακές υπηρεσίες και προσαρμογή στις συνθήκες ζήτησης). Στόχος είναι η αποδοτικότητα και η μείωση του κόστους για το Δημόσιο. Οι επικριτές αυτής της λογικής, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι τα ΕΛΤΑ επιτελούν δημόσια υπηρεσία γενικού συμφέροντος, ιδίως σε απομακρυσμένες περιοχές, όπου η αγορά από μόνη της δεν εξασφαλίζει καθολική πρόσβαση, αναδεικνύοντας την ανάγκη διατήρησης ενός κοινωνικού και ρυθμιστικού ρόλου του κράτους.

Σε μια δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα, στις πρόσφατες εκλογές, ο ιδεολογικός φορέας που πρεσβεύει όλα τα παραπάνω, δηλαδή η ΝΔ, στο σύνολο της επικράτειας, πήρε ποσοστό 40,79%, αυτοδύναμη πλειοψηφία, που της δίνει την δυνατότητα να εφαρμόσει αυτές τις πολιτικές.

Στα πλαίσια αυτά λοιπόν και αποκλειστικά με αυστηρά, όπως δείχνουν τα πράγματα, οικονομοτεχνικά κριτήρια, κρίνεται ότι η λειτουργία των 204 υποκαταστημάτων των Ελληνικών Ταχυδρομείων (ΕΛΤΑ) σε ολόκληρη την Ελλάδα, μαζί με αυτά και της Κλειτορίας και της Δάφνης, κρίνεται ασύμφορη, άρα τα υποκαταστήματα πρέπει να κλείσουν.

Θεωρώ ότι είναι τουλάχιστον υποκριτικό, ανώτερα και ανώτατα κυβερνητικά στελέχη, να επιχειρούν, προς άγρα ψήφων; να καλούν τον κόσμο σε “επαναστατική γυμναστική” ενώ γνωρίζουν ή θα όφειλαν να γνωρίζουν ότι η εξέλιξη αυτή είναι απόρροια της ιδεολογικής προσέγγισης της ΝΔ για τη διακυβέρνηση του κράτους. Του κόμματος δηλαδή το οποίο οι ίδιοι εκπροσωπούν και στηρίζουν.

Αυτό που κατά τη γνώμη μου θα μπορούσαν να κάνουν, είναι να καταθέσουν εναλλακτικές προτάσεις για το πως, μετά και τη νέα εξέλιξη, θα μπορέσει να εξυπηρετηθεί ο κόσμος των ορεινών και ημιορεινών περιοχών, που θίγονται άμεσα.

Γνώμη μου είναι ότι, σε συνεργασία με τους δήμους, ίσως τα ΚΕΠ θα μπορούσαν να παίξουν κάποιο ρόλο προς την κατεύθυνση αυτή.

Όσο για τους κατοίκους των περιοχών αυτών, καλά κάνουν και αντιδρούν διεκδικώντας από το κράτος περισσότερη κοινωνική ευαισθησία, ζητώντας την διατήρηση των υποκαταστημάτων των ΕΛΤΑ. Θεωρώ όμως, ότι ακόμα και αν η κυβέρνηση υποχωρήσει υπό το βάρος της απώλειας ψήφων στις επόμενες εκλογές, τίποτα δεν εγγυάται ότι στο μέλλον δεν θα επιχειρηθεί και πάλι η κατάργησή τους, ίσως και σε ακόμα μεγαλύτερη έκταση.

Καλό θα είναι λοιπόν όλοι μας, πριν να πάμε κάθε φορά στις κάλπες, να γνωρίζουμε ή να φροντίσουμε να μάθουμε το ιδεολογικό πρόσημο του κόμματος το οποίο πρόκειται να ψηφίσουμε, ώστε να μην φτάνουμε στο σημείο να διαμαρτυρόμαστε κατόπιν εορτής, ενάντια στο κόμμα και τις πολιτικές τις οποίες εμείς έχουμε επιλέξει.

Ζητώ συγνώμη αν το άρθρο μου κούρασε με αυτή την ιδεολογικοπολιτική προσέγγιση την οποία επιχείρησα και ελπίζω οι συμπατριώτες μας να ανταποκριθούν μαζικά στις αυριανές συγκεντρώσεις σε Κλειτορία και Δάφνη ώστε να μην παρατηρηθεί το φαινόμενο τις ισχνής προσέλευσης που είχαμε πριν λίγες ημέρες στα Καλάβρυτα, στις συγκεντρώσεις για το νοσοκομείο και τον οδοντωτό.