Παρακολουθήσαμε πρόσφατα, στην 5η τακτική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Καλαβρύτων, με αφορμή τις αιτήσεις των κ.κ. Γιώργου Αναγνωστόπουλου και Θεόδωρου Σούκα, για άδειες παραχώρησης χρήσης κοινοχρήστων χώρων, την συζήτηση που έγινε για τον τρόπο λειτουργίας των κοινόχρηστων χώρων των καταστημάτων της πόλης μας.

Ο Δήμαρχος Καλαβρύτων Θανάσης Παπαδόπουλος, αρκέστηκε για άλλη μια φορά σε διαπιστώσεις και καταγγελίες σε βάρος των καταστηματαρχών, λες και πρόκειται για παραβάτες του κοινού ποινικού κώδικα και όχι για ανθρώπους οικογενειάρχες που αγωνίζονται καθημερινά να βγάλουν ένα μεροκάματο. Ανθρώπους νέους στην πλειοψηφία τους, που προτίμησαν να μείνουν και να βιοποριστούν στον τόπο μας ενάντια σε αντίξοες συνθήκες, χωρίς στην ουσία μέχρι στιγμής καμιά βοήθεια από το δήμο. Ανθρώπους που στην πλειοψηφία τους τον στήριξαν στις δημοτικές εκλογές, ελπίζοντας τουλάχιστον η δημοτική αρχή Παπαδόπουλου να κατανοήσει τα προβλήματά τους και να εργαστεί προς την κατεύθυνση εξεύρεσης λύσης.

Αντί αυτού, το πρόβλημα κρύφτηκε για άλλη μια φορά "κάτω από το χαλί", στη λογική του "διαίρει και βασίλευε", της ομηρίας και των μικροεξυπηρετήσεων προς "άγρα ψήφων".

Ακούσαμε επίσης ότι, αυτό που δεν έγινε μέσα σε τρεισήμισι χρόνια θα γίνει σε δεκαπέντε ημέρες!

Και αναφέρομαι στον κανονισμό λειτουργίας των καταστημάτων.

Πολύ φοβάμαι ότι με τον τρόπο που πάει να γίνει αν γίνει, χωρίς δηλαδή διαβούλευση και τη σύμφωνη γνώμη των ενδιαφερόμενων, πάντα μέσα σε νόμιμα πλαίσια, λαμβάνοντας υπόψη και τις ιδιαιτερότητες της πόλης ως τουριστικής περιοχής, θα οξύνει τα προβλήματα αντί να δώσει λύσεις.

Πιστεύω ότι αφού συμφωνήσουμε ότι όλοι πρέπει να δουλέψουν, "κλειδί" της όλης υπόθεσης είναι η διαβούλευση και η ανταλλαγή απόψεων με τους καταστηματάρχες προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης κοινής αποδεκτής λύσης. Και αυτό φυσικά δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί μέσα σε 15 ημέρες... Απαιτεί χρόνο, αλληλοεμπιστοσύνη και καλή πρόθεση από όλους.

Άποψή μου επίσης είναι ότι για να γίνει ένας κοινά αποδεκτός κανονισμός λειτουργίας που θα αντέξει στο χρόνο, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, πρέπει να ακολουθηθούν τέσσερα στάδια:

Το πρώτο στάδιο, είναι η σύγκλιση από τον Δήμαρχο, της επιτροπής ποιότητας ζωής, της τοπικής κοινότητας και του Εμπορικού Συλλόγου, με την συμμετοχή των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου και πολεοδόμου μηχανικού ώστε να δημιουργηθεί ένα προσχέδιο κανονισμού λειτουργίας, το οποίο θα στηρίζεται σε συγκεκριμένες προδιαγραφές και κατευθύνσεις, πάντα μέσα στα νόμιμα πλαίσια και λαμβάνοντας υπόψη και τις ιδιαιτερότητες της πόλης ως τουριστικής περιοχής, όπως ανέφερα παραπάνω.

Το δεύτερο στάδιο, είναι η δημοσίευση του προσχεδίου, των προδιαγραφών και τυχόν περιορισμών του, στο site του Δήμου προς διαβούλευση, ώστε να μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος να κάνει δημόσια τις παρατηρήσεις του, τις προτάσεις του και τις ενστάσεις του, οι οποίες θα πρέπει ληφθούν σοβαρά υπόψη στη σύνταξη του τελικού κανονισμού.

Το τρίτο στάδιο είναι αυτό της σύνταξης του τελικού κανονισμού που θα έρθει προς ψήφιση στο δημοτικό συμβούλιο.

Και το τέταρτο στάδιο είναι η ψήφισή του από το δημοτικό συμβούλιο, η δημοσίευση του και η κοινοποίησή του στις αρμόδιες υπηρεσίες που θα αναλάβουν την τήρηση του.

 Τελειώνοντας, θα ήθελα να επισημάνω για άλλη μια φορά, ότι για να γίνουν όλα τα παραπάνω και να πετύχει το όλο εγχείρημα προς την κατεύθυνση της κοινής αποδεκτής λύσης, απαιτείται χρόνος, αλληλοεμπιστοσύνη και καλή πρόθεση από όλους.